Από το 1988 δεχόμαστε επισκέψεις φίλων γνωστών και γενικά ανθρώπων που επιθυμούν να ξαναθυμηθούν το έργο του Γ. Δροσίνη. Μερικοί μάλιστα τον είχαν γνωρίσει προσωπικά. Πολλοί είναι αυτοί που μεγάλωσαν με τα ποιήματά του. Για τους τελευταίους ο Γ. Δροσίνης είναι ένα κομμάτι από τη ζωή τους. Είναι δεμένος με σχολικές αναμνήσεις, ίσως και με τα πρώτα χειροκροτήματα για κάποια απαγγελία ενός ποιήματός τους μπροστά σε γονείς και συμμαθητές. Για τα μέλη του Συλλόγου είναι ο δικός μας Γ. Δροσίνης.
Παρουσιάσαμε τη ζωή και το έργο του ακόμα και σε Πανεπιστήμια στη Γενεύη και τις Βρυξέλλες. Σε στρογγυλό τραπέζι στο Παρίσι μίλησαν γι’ αυτόν καθηγητές της Σορβόνης, Έλληνες και ξένοι. Σε οποιαδήποτε ομιλία, ή συγκέντρωση στην Κύπρο, την Θεσσαλονίκη ή στην Αθήνα, η ίδια πάντα φράση ακουγόταν: θα μιλήσετε για το δικό μας Γ. Δροσίνη;
Η ανάγκη να μιλήσουμε για τον ποιητή μας, να γνωρίσουμε στους νέους τα πιστεύω του ανθρώπου αυτού και να ευρύνουμε τους αποδέκτες, έκανε τα μέλη του ΔΣ του Συλλόγου, να αποφασίσουν να δεχτούν λογοτέχνες που ήθελαν να παρουσιάσουν την νέα τους εργασία, το νέο τους βιβλίο. Η υποδοχή των καλεσμένων του κάθε λογοτέχνη, η οργάνωση, η περιποίησή τους, είναι δική μας φροντίδα μ’ ένα σκοπό και μια ευχή, να επισκεφτούν παράλληλα το Μουσείο Δροσίνη.
Μέσα στο 2006 έγινε πράξη αυτή η απόφαση με τον καλύτερο τρόπο. Ήρθαν άτομα να χειροκροτήσουν το φίλο ή το συγγενή και εμείς τους ξεναγήσαμε, πρίν, ή μετά την παρουσίαση του βιβλίου, στις αίθουσες του Μουσείου.
Η σκέψη μας γυρίζει στα λόγια του Γ. Δροσίνη ΑΞΙΖΕΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΤΟ ΠΩΣ ΠΑΡΑ ΤΟ ΤΙ, ΠΟΥ ΔΙΝΕΙΣ.
