Το 1918 ο αδελφός του Δροσίνη Στράτος, αγόρασε από το θείο τους Αναστάση Διομήδη Κυριακό, (καθηγητή της Θεολογίας στο Πανεπιστήμιο), το σπίτι της Κηφισιάς, γωνία Δ. Κυριακού και Αγίων Θεοδώρων. Το σπίτι αυτό, το είχε αγοράσει ο θείος τους από την Εθνική Τράπεζα το 1879.
Με τον αρχιτέκτονα Λυκούδη έγιναν αρκετές αλλαγές: Η εξωτερική του όψη προς τους δύο δρόμους έμεινε, όπως ήταν από την αρχή.
Το 1928 ο Στράτος παίρνει την απόφαση, να μην το νοικιάσει, αλλά να ανέβουνε στην Κηφισιά και να μείνουνε τους καλοκαιρινούς μήνες. Έτσι και έγινε.
Ο Δροσίνης γράφει: «Κατά τα μέσα του Ιουλίου εγκατασταθήκαμε στο σπίτι της Κηφισιάς. Δική μου κάμαρα επέμενεν ο αδελφός μου να πάρω τη μια από τις δύο καινουργιοκτισμένες, την ανατολικομεσημβρινή με τον εξώστη, για να έχω μεγαλύτερη άνεση … ….
Σ’ αυτήν την κάμαρα πέρασα όλα τα καλοκαίρια, που ανεβαίναμε στην Κηφισιά και από τις 5 Ιουνίου 1939 μένω πια εγκατεστημένος ασάλευτα.
Με την μεγάλη αδυναμία των ποδιών μου, μόνον κάτι απρόβλεπτο θα μ’ έκανε να την αφήσω. Μου φαίνεται, σαν να έχω ριζώσει βαθιά μαζί με τα δύο συνομήλικά μου πεύκα του κήπου. Μήπως δεν έχω πη κάπου:
Πουλί γεννιέται ο άνθρωπος
και δέντρο θα πεθάνη
ρίζες απλώνει γύρω του
και τα φτερά του χάνει !»
Στο σπίτι αυτό ο Δροσίνης άφησε την τελευταία του πνοή και ζήτησε να ταφεί στο κοιμητήρι της Κηφισιάς. Το σπίτι το ονόμασε ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ, όνομα που τον ακολουθούσε από το 1886 έως το τέλος της ζωής του.
