Οι «Φίλοι του Μουσείου Γεωργίου Δροσίνη» είχαν την αγαθήν έμπνευση να εκδώσουν ένα βιβλίο στη μνήμη τον τρυφερού και στοχαστικού Αθηναίου, και μάλιστα, Πλακιώτη, ποιητή της «Ανθισμένης αμυγδαλιάς».
Το έργο του Γεωργίου Δροσίνη, ποιητικό, πεζογραφικό, μεταφραστικό και κοινωνικό, είναι πολύ εκτεταμένο και βαθιά ριζωμένο στη συνείδηση όλων μας. Έχουμε λοιπόν ανάγκη εμείς οι νεοέλληνες, αν πράγματι αγαπούμε και θελγόμαστε από την υψηλόπνοη ποίησή του, να συντηρούμε την πνευματική κληρονομιά μας που απορρέει όχι μονάχα από το λαϊκό μας πολιτισμό αλλά και από τα πνευματικά δημιουργήματα των εργατών του πνεύματος που προϋπήρξαν και που άλλος σμίλεψε με μαστοριά, το μπρούτζο και το μάρμαρο και άλλος με υπομονή και στοχαστικότητα, με πίστη και αγάπη στη γη των πατέρων του, επήρε τον πηλό της γης και τον έκανε καλοπελεκημένο πρόπλασμα ενός αγάλματος που άλλοι επρόκειτο αργότερα να το σμιλέψουν καλύτερα και διαρκέστερα και να το στήσουν βαθιά μέσα στην εκτίμηση, στην αγάπη και στο θαυμασμό του λαού μας.
Στην τελευταία αυτή περίπτωση υπάγεται και ο αλησμόνητος ποιητής μας Γεώργιος Δροσίνης που πάντα, όσο ψηλά κι αν ανέβηκε ως πνευματικός δημιουργός και κοινωνικός εργάτης, υπήρξε σεμνός και ταπεινός και ίσιος, πάντα τραγουδώντας τη φύση
