Η οικογένεια Πετροκόκκινου αναφέρονται για πρώτη φορά στα αρχεία του Πατριαρχείου της Κωνσταντινουπόλεως στις 17 Οκτωβρίου του 1400 για ένα γάμο που σύναψε ένας Πετροκόκκινος με την ευλογία του Πατριάρχη Αντώνιου. Η κατοικία δεν αναφέρεται, αλλά ξέρουμε ότι η οικογένεια είχε εγκατασταθεί στη Χίο του ΧV αιώνα. Το γνωρίζουμε από ένα αποδεικτικό δικαστικό έγγραφο.
Ο Δούκας Πετροκόκκινος πέθανε στη Χίο το 1529 έχοντας δωρήσει 4 σπίτια στο Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου Συκούση το 1518.
Η ταφική πέτρα βρίσκεται στο αρχαιολογικό Μουσείο της Χίου. Ο Κ. Κουρουνιώτης το 1920 βρήκε τον τάφο του κάτω από τα ερείπια της εκκλησίας του Αγίου Βασιλείου, που ανήκε στην οικογένεια Πετροκόκκινου.
Η ιστορία των μελών της οικογένειας είναι πολύ μεγάλη και ενδιαφέρουσα, αναλυτικά στοιχεία υπάρχουν στο αρχείο του Συλλόγου.
Η οικογένεια Πετροκόκκινοι εγκατέλειψαν την Χίο στις 23 Απριλίου 1822, μετά την μεγάλη σφαγή. Ανάμεσα στους 32.000 δολοφονηθέντες κατοίκους της Χίου περιλαμβάνονται επτά μέλη της οικογένειας, τα οποία κρεμάστηκαν στο Κάστρο του νησιού.
Ο Θεόδωρος Χατζηθοδωρής του Νικολάου από τον κλάδο των Αμαρτωλών πέθανε στο Κάστρο από βασανιστήρια πριν από τον απαγχονισμό των συγγενών του. Απόγονος από την πλευρά της μητέρας του ο Δήμας Στεφάνου Πετροκόκκινος διαμένει (το 2005) στην Αθήνα.
Υπάρχει στην Κηφισιά απόγονος των Πετροκοκκίνων η οικογένεια Χρυσάνθη Ψαρούδη (το 2014).
Η οικογένεια μετά τη σφαγή σκορπίζεται. Βρίσκουμε στην Σύρο έναν Δήμαρχο με το όνομα Πετροκόκκινος. Το μνημείο του στο Νεκροταφείο της Σύρου είναι το ωραιότερο απ’ όλα τ’ άλλα. Ένας Κωνσταντίνος και ένας Ιωάννης Πετροκόκκινος εγκαταστάθηκαν στην Οδησσό και επέστρεψαν το 1823 μαζί με τον Δημήτριο Υψηλάντη, συμμετέχοντας ενεργά στον Αγώνα για την ανεξαρτησία της πατρίδας. Μετά την ίδρυση του Ελληνικού κράτους ο Ιωάννης Πετροκόκκινος επέλεξε τη στρατιωτική καριέρα και αποστρατεύτηκε την εποχή του Όθωνα, με το βαθμό του λοχαγού. Διέμενε στην Αθήνα και συγκεκριμένα στην Πλάκα.
Ο Χρήστος Δροσίνης, πατέρας του ποιητή, παντρεύεται την Αμαλία Πετροκόκκινου το 1859. Πήρε από τα τέσσερα αδέλφια της μεγάλη προίκα, γεννήθηκαν έξι παιδιά, ο Γεώργιος, ο Νικολάκης, ο Ευστράτιος, η Κάτια και ο Κώστας. Στην οικογένεια Δροσίνη τιμούσαν και σέβονταν τη μνήμη του παππού Κωνσταντίνου, το όνομα του οποίου έδωσαν στο μικρότερο γιό της οικογένειας Κώστα ο οποίος γεννήθηκε το 1868. Στο πρώτο νεκροταφείο υπάρχει ωραιότατο μνημείο των Δρόσων- Πετροκόκκινων, σήμερα κενό. Εκεί τάφηκαν δύο Πετροκόκκινοι και Δροσίνηδες, εκτός από τον Γεώργιο Δροσίνη, τον ποιητή που διάλεξε να κοιμηθεί σ’ ένα απλά τάφο στο Κοιμητήρι της Κηφισιάς!