Μία ακόμα πνευματική εστία που δημιουργήθηκε εκείνη την εποχή και η οποία ακόμη και στις μέρες μας προσφέρει τις υπηρεσίες της είναι ο Παρνασσός. Ο Φιλολογικός Σύλλογος Παρνασσός, ιδρύθηκε στις 24 Ιουνίου 1865, στην πλατεία Αγ. Γεωργίου Καρύκη Αθήνα. Συνέτεινε στην καταπληκτική βελτίωση των όρων διαβίωσης και ανάπτυξης της κοινωνικής και πολιτιστικής ζωής της χώρας μας, σε πολλούς τομείς.
1883 Ο Γ. Δροσίνης εγγράφεται μέλος του Συλλόγου με αρ. μητρώου 1070.Συμμετέχει στην επιτροπή την υπεύθυνη για την ΙΔΡΥΣΗ ΝΥΧΤΕΡΙΝΩΝ ΣΧΟΛΩΝ.
1884 Υπεύθυνος για την διάθεση των κερδών, στα ΑΠΟΡΑ ΠΑΙΔΙΑ,απότις μουσικές εκδηλώσεις του Συλλόγου.
Διορίζεται γραμματέας στο ΙΣΤΟΡΙΚΟ KAI ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΟ τμήμα.
1885 Συμμετέχει και βοηθά σε μορφωτικές και καλλιτεχνικές ΕΚΘΕΣΕΙΣ του Παρνασσού και αναλαμβάνει την διαφήμισή τους σε εφημερίδες και στο περιοδικό «ΕΣΤΙΑ» ως ανταποκριτής του.
Για τον «Παρνασσό» ο Δροσίνης γράφει:
«Όταν διαιρέθηκε ο - Παρνασσός - σε τρία τμήματα: Το Ιστορικόν και Φιλολογικόν, των Θετικών Επιστημών και των Καλών Τεχνών, έγινε πρόεδρός του ο Μελάς και γραμματέας εγώ . . . οργανώσαμε μία μικρή καλλιτεχνική έκθεση στο ισόγειο πάτωμα του Παρνασσού και κατόπιν, έκθεση ανθέων στον περίβολο του Θεάτρου - Ολύμπια - . . . στους στύλους.
Στην έκθεση των ανθέων, όχι μόνο συνεργάστηκα με τον Μελά . . . αλλά και μόνος είχα αναλάβει την διαφήμιση στις εφημερίδες. Και η - Εστία - του Κασδόνη αφιέρωσε στο - Δελτίον - της, δύο πανηγυρικές σελίδες για την έκθεση, γραμμένες από εμένα. Η έκθεση μού έδωσε αφορμή να γράψω κι ένα ποίημά μου - Το Πανηγύρι - που εδιαβάστηκε πολύ, γιατί ήτο επίκαιρο, αν και μετριότατο. Η αρχή του υποφερτή:
Γοργός αγέρας έφερε γοργό το μήνυμά του,
από τη ράχη του βουνού κι ως τα λιβάδια κάτου,
και μήνυσε στα λουλούδια, στα δέντρα, στα χορτάρια
να ντύσουνε γιορτιάτικα τα πράσινα κλωνάρια
και να κινήσουνε να παν στο πανηγύρι πάλι,
να μετρηθούν στην ευωδιά, να μετρηθούν στα κάλλη,
να κρίνη ο κόσμος και να ιδή στα τόσα μαζωμένα,
ποια θα ’ναι απ’ όλα πιο όμορφα και πιο χαριτωμένα» . . .
